Dominikanie Wikariat Ukrainy św. Michała Archanioła

Jesteśmy wspólnotą braci kaznodziejów, którzy głoszą Ewangelię Jezusa Chrystusa na Ukrainie. Nasza obecność w tym kraju ma na celu pomoc Kościołowi lokalnemu zgodnie z dominikańskim charyzmatem. Dlatego posługujemy między innymi jako wykładowcy, duszpasterze, rekolekcjoniści, spowiednicy oraz autorzy książek i artykułów.

Od początku XIII wieku, kiedy pierwsi dominikanie przybyli do Kijowa, historia naszego Zakonu stała się częścią historii Rusi Kijowskiej. Powstała na początku XVII wieku Prowincja Ruska Zakonu obejmowała znaczną część dzisiejszej Rosji i Ukrainy. Istniała ona do początku XIX wieku. W czasie II wojny światowej wielu zakonników zostało zabitych. Ostatnie klasztory dominikańskie zostały skasowane przez władze sowieckie 1946 roku. Bracia zostali wydaleni ze Związku Radzieckiego. W taki sposób obecność dominikanów na naszych ziemiach została przerwana na kilkadziesiąt lat.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku kilku polskich dominikanów potajemnie przybywało na tereny Ukrainy, aby służyć ludziom, którzy rozpaczliwie potrzebowali opieki duszpasterskiej. Począwszy od 1993 r. nasz Zakon oficjalnie powrócił na Ukrainę, a następnie także do Rosji. Wtedy utworzono Wikariat Generalny św. Michała Archanioła. Od roku 2016 istnieje prowincjalny wikariat Prowincji Polskiej na Ukrainie, który składa się z sześciu dominikańskich placówek: konwent w Kijowie oraz pięć domów zakonnych (Lwów, Czortków, Chmielnicki, Fastów oraz Charków). W minionych latach staraliśmy się odbudować, tam gdzie to jest możliwe, zburzone kościoły i klasztory oraz przywrócić regularne życie zakonne.

Nasza obecna posługa ma kilka wymiarów: intelektualny (Instytut św. Tomasza w Kijowie, wydawnictwo Kajros, ośrodek katechetyczny „Drzewo Życia”, szkoły wiary, Internet-czasopismo „Verbum”), duszpasterski (prowadzenia parafii, różnego rodzaju duszpasterstw, ośrodka kaznodziejskiego) oraz charytatywny (Centrum św. Marcina w Fastowie). Wszystkie te działania byłyby niemożliwe bez wielkodusznego wsparcia ze strony naszych dobroczyńców, o których zawsze pamiętamy w modlitwach.

Dążąc do odbudowy życia dominikańskiego na Ukrainie, tradycji, która zawiera w sobie bogate dziedzictwo duchowe i historyczne, nigdy nie tracimy z oczu naszej podstawowej misji: służenia Ludowi Bożemu jako kaznodzieje, duszpasterze i nauczyciele. Zakon Dominikański jest stałym punktem mapy kulturowej Ukrainy: nasze klasztory są ozdobą ukraińskich miast, nasi współbracia żyjący tu w ciągu ośmiu wieków leżą pochowani w tej ziemi, a ich modlitwa od czasów św. Jacka Odrowąża towarzyszy mieszkańcom naszego kraju.

Również dziś, za przykładem św. Dominika, pragniemy głosić Słowo Ewangelii, szukać Prawdy ze wszystkimi ludźmi dobrej woli i ukazywać miłosierną miłość naszego Boga.